Στα Πάταλα
βρέθηκα βρεγμένος, μακριά από την
πανελλήνια εκστρατεία...
Στα λιβάδια
των γυμνοσοφιστών με ρούχα σαπισμένα
από τους μουσώνες και με λίγο κρασί σε
έναν αμφορέα ιωνικό.
Και τι κέρδισα
από τα τόσα πλούτη και τα λάφυρα, τι να
αγοράσω σε αυτή την έρμη γη...
Ξέμεινα από
ανάγκη και ο σκοπός μου έγινε σκοπός
διονυσιακός...
Ξέμεινα και
από ιδέες... Τι να κάνω σε έναν τόπο με
νερό θολό;
Μακάρι ο
Ορφέας να γυρόφερνε εδώ, μακάρι οι Μούσες
να μέτραγαν το χρόνο που μικραίνει
συνεχώς... Σε αυτή την έρμη γη...
Στα Πάταλα
φωνή μηδενική, ούτε ο πανικός δεν έφτασε
ως εδώ...
