Βήμα στερνό και απάτητο...

Σεισμός...
Η αστραπή που σκάει στη γη...

Χτυπάει με δύναμη φοβερή το σκότος του μυαλού μου...
Ολημερίς με κυνηγάει...και πίσω μου στάχτη πετάει...και κοντοστέκεται η θέληση στης νιότης το γκρεμό...Πως σε αναζητώ, πως σε προκαλώ...εσύ αντίκρυ μου σαν ερθεις στο χτύπο της ζωής χορεύεις...

Αν είναι της ώρας γιατρικό ο πυρετός που ανεβαίνει, μέσα στης πάλης το λυγμό σαν λεβεντιά με περιμένει...