Προδοσία

Ήταν τα μάτια σου ένα φεγγάρι που σίμωσε τα όνειρά μου και με ταξίδεψες σαν εικόνα σε μια ζωή που ανέμενε μονάχη τη γεύση της βουρκωμένης αυγής, για να χρωματίσεις κάθε ξεχασμένο που καθυποτάσσεται στο απρόσμενό σου τόξο...

Πλησίασα και με φίλησες με ζωή και λάτρεψες το δέρμα το κουρασμένο και τα αποτσίγαρα τίναζες από το πάτωμα και φώναζες “ζωή, εγώ θα σου την δώσω τώρα, μακριά σε ρούφαγε ο καπνός μοναχικά και έρημα, μα τώρα θα γίνω ο καπνός σου και ο αγέρας σου ο τρυφερός...Σαν στάλα θα σε ποτίσω λίγο – λίγο και θα σου αφήσω το σημάδι μου στο στέρνο σου για να με θυμάσαι...”

Θησαυρός εν μια νυκτί το όνομά σου και η αγκάλη σου σαν μεθυσμένη χάρη μυροβολάει στο μπλουζάκι μου το γκρίζο... Λουλούδιασε η στιγμή και το φυλαχτό σου ανεμίζει μες τη ψυχή μου για να σε θυμάται σαν οπτασία αλλοτινή...

Το δωμάτιο γέμισε χρώματα και αποκάλυψη αλήθειας που δεν αντέχει το προηγούμενο μυαλό να ζωγραφίσει... Μα τώρα, η θύμηση ριζώνει στο αγκυροβόλι της νέας αυγής που έρχεται για να χαράξει το φιλί σου στο πεπρωμένο μιας στιγμής αέναης...

Κλείνω τα μάτια και έρχεσαι πιο κοντά, σαν αίσθηση αλαλαγμού και το δροσερό σου πνεύμα νιώθω πως με πλησιάζει για να με κρατήσει λατρεμένα και δυνατά, χωρίς επιστροφή...

Το βήμα σου όμως το γνωστό δεν ακούω και ανησυχώ...

Ανοίγω τα μάτια μου και τριγύρω σιωπή...

Που χάθηκες αναλαμπή; Που βρίσκεσαι ελπίδα που σαν τρελή εφαπτόσουν λίγες μόλις στιγμές πριν το χάραμα;

Ξυπνώ και το όνειρο όλεθρος είναι και το μύρο σου στο στέρνο μου που πότισε απ' το μπλουζάκι που ακούμπησες με τα κερένια χέρια σου, εξανεμίσθηκε σαν αγέρας βορινός...

Βροχή έρχεται και την μυρίζω... Χώμα και όνειρο μαζί, κυλίστηκαν μαζί στης στιγμής το πιο άχρωμο τραγούδι... Οι τοίχοι τρέχουν χρώματα και ξεβάφουν σαν αίμα και θρήνος, ποταμός στο πάτωμα η αίσθησή σου και το άγγιγμά, κλαυθμός ... Να τρέξω να προλάβω... Να τρέξω να σώσω λίγη καρδιά... Ψυχή μου, σαν όνειρο ήσουν, μια φωνή που τώρα έγινε χοή και ταξιδεύει... Και εγώ γονυπετής το όνειρό σου έπιασα και κράτησα, προτού στο φως της μέρας έρθεις και σαν χαθείς σαν κύμα, έλα να με φιλήσεις με τα μάτια μου κλειστά...