Φυσώ πάνω στο χώμα με τη καυτή πνοή ενός ήλιου θολού και στάχτη σκορπίζεται απο τις μαύρες χαραμάδες της ευτυχίας...
Ο χειμών άρχισε νωρίς...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
ενα ταξιδι που περιμενει επιβατη...
2 comments:
Θέλω να ελπίζω ότι η στάχτη που σκορπίζεται με το φύσημά σου να είναι από την αναγέννησή σου..
Πράγματι ο χειμών άρχισε νωρίς το νιώθω και εγώ αλλά που θα πάει θα περάσει και αυτός όπως και όλοι οι προηγούμενοι...
Μπραβο Ζορμπα.
Καιρο διαβαζω το blog σου και πραγματικα το βρισκω εξαιρετικο!Το ξερεις.Βεβαια δεν ξερω αν τα λογια.. μερικες φορες,ειναι αρκετα για να αποδωσουν αυτα που αισθανομαστε,αυτα που πιστευουμε η ακομα και αυτα που θελουμε να αποδειξουμε.
Σε καποιους.. που μαλλον τα λογια δεν αρκουν η ισως και να ειναι πλεον απλα χασιμο χρονου,μια ματαιοτητα.
Δε ξερω πια.. Ειναι η αρχη του τελους αραγε η το τελος μιας αρχης?Μια αρχη δυσκολη και επικινδυνη μαλλον χωρις ιδιαιτερες προδιαγραφες.. κι ομως εισαι εκει.
Και ενα τελος σιγουρο και δεδομενο απο την αρχη,αλλα τοσο επιπονο και μαρτυρικο.Τοσο βαρυ σαν το χειμωνα,τους χειμωνες που δεν αφηνουν σχεδον τιποτα στο περασμα τους.. Κι ομως ερχονται ο ενας μετα τον αλλο και ξερουμε οτι θα ερθουν..τους περιμενουμε.. οπως το τελος.. Το μονο σιγουρο.Πες μου πως αντεχεται?Να ξερεις οτι σε περιμενει,να το περιμενεις κι εσυ και οταν φτασεις σε αυτο να πονας ακομα τοσο πολυ?
Ο χειμωνας αρχισε νωρις.. και ομως για καποιους συνεχιζεται.. αργα..
Με εκτιμηση,
η Μανολια σου.
Post a Comment