Subscribe to:
Post Comments (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
ενα ταξιδι που περιμενει επιβατη...
Blog Archive
-
▼
2008
(62)
-
▼
June
(13)
- Παγωμένος ωκεανός...
- Βλέμμα ψυχής...
- Η απάρνησις...
- Μετά το ηλιοβασίλεμα, το φεγγάρι αγνοφέγγει στη θά...
- Ηρεμία κάλλους...
- Κενό...
- Αποκλεισμένος στο σκοτεινό φως...
- Απρόσιτο ταξίδι...
- Κι αναμμένει ο ποιητής στον κόσμο σαν είναι μόνος...
- Λευκό κρασί
- ?
- Αναμονή...
- Για εσένα δε γνωρίζω που θα πλεύσω...
-
▼
June
(13)
About Me
- Zorbas
- Με πλησιάζει αδυσώπητος, νιώθω την ανάσα του σαν σκιά στο πρόσωπό μου...με καλεί...
4 comments:
Μοναξιά ένα τετράδιο γεμάτο λέξεις,
σαν αποτύπωμα βροχής.
Σκέψεις απελπισίας,
απόγνωσης,
σκέψεις στιγνές.
Κομματιά αναμνήσεις σαν θολός καθρέφτης.
Μοναξιά είναι ο μολυβένιος ουρανός που στέκει σαν πέπλο.
Μοναξιά είναι τα κρύα χειμωνιάτικα βράδια και ο αγέρας που φυσάει με ρυθμό.
Σαν μελωδία σιωπής.
Μοναξιά
Όσα θυμάμαι και ένα δεν κατέχω...
Ο συγκεκριμένος ποιητής δεν είναι μόνος. Μας άφησε όμως μόνους απόψε... Πού να αρμενίζει άραγε;
Ή μήπως θύμωσε για χτες; Ελπίζω όχι...
Aχ, εγώ χαίρομαι που σε βλέπω ενεργό Ζορμπά!
Ενεργό και γράφεις!
Αναμμένει ή αναμμένη η καρδιά σου ποιητή?
Σε ρόδινες στράτες να σε οδηγήσει όπως και να έχει!
Το πιστεύεις πραγματικά αυτό που γράφεις; Τότε, και εγώ μόνη αισθάνομαι. Έχεις ξεχάσει αυτό που μου έχεις πει μια μέρα που είχα νιώσει και εγώ το ίδιο. Τα λόγια σου έχουν αποτέλεσμα.Σ' ευχαριστώ γι' αυτά. Σ' αγαπώ
Post a Comment