Tuesday, June 17, 2008

Αναμονή...


Μες τη καρδιά μου ποταμός το αίσθημα που στέλνεις, της άνοιξής σου ο ουρανός μου δείχνει τη ζωή, σημάδι που έρχεται θερμό και φεύγει μακριά μου, το ερωτικό σου κάλεσμα φωτιά μέσα στο σκότος...και αναζητώ την ομορφιά που κρύβεις στα μαλλιά σου, η πελαγίσια σου μορφή διστάζει στη στιγμή, μόνο το χέρι σου άπλωσε και κράτησε κοντά σου, τη σιωπή που μας ενώνει στον ίδιο πυρετό...

1 comment:

Anonymous said...

Πολύ ωραίο και αυτό.
Μυρίζει θάλασσα! (sosaki)