Ελπίδα τέλους...

Πάντα μονάχος σαν λυγάω

στα όνειρα τα ξένα
ποτε δε θα μου προσφερθεί

το δυνατό κρασί...

απρόσωπος στον ήλιο

που καίει τη μορφή μου
και αφήνει μονο δακρυα

στο αιμα το θαμπο...

διάλεξα μοίρα απατηλη

που σβηνει την αυγη μου
ξεπλένει τη ζωή μου

και αδειάζει τη ψυχη...