Sunday, March 18, 2018

Το μέλλον του παρελθόντος

Κάπου εδώ προχωρώ. Τριγυρνώ σε θύμησες για χρόνια.
Το ποτάμι θα ξανασκαφτεί για να παρασύρει τα πάντα.

Λήθη και οδυρμός,
το μέγιστο το πρώτο φως.

Αιτία αφημένη, στο μέλλον πλέον ξεφτυσμένη.

Φεύγω τώρα, βιάζομαι.
Νυχτώνει σαν αφουγκράζομαι,
ήχους χαμηλούς που ακούω μόνον εγώ.

Εμένα αφορούν τα μελλούμενα.
Ντύνομαι και φεύγω.
Βιάζομαι πολύ.

Κρυώνω μες τη νύχτα, μόνος.

No comments: