Friday, June 20, 2008

Απρόσιτο ταξίδι...


Δεν μπορώ να βιώσω μακριά σου τη ζωή, και ό,τι μου έδωσες σε μια στιγμή το κράτησα σαν φυλαχτό του ανέμου...ταξιδεύοντας παντοτινά στα σύννεφα της ψυχής περικυκλώθηκα απο σημάδια εμμονής, γιατί το αίσθημα που μου έδωσες πλανάται στον αστέρα της μορφής, σα να μην έχεις καταλάβει οτι στεριώνει η προσμονή...

1 comment:

Anonymous said...

Just perfect!!!